به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بابلسرخبر»، جاده عزیزک بهنمیر، که روستای عزیزک را به شهر بهنمیر در شهرستان بابلسر متصل می‌کند، به یکی از نقاط بحرانی در نقشه راه‌های روستایی مازندران تبدیل شده است. این مسیر که روزانه میزبان صدها خودرو، موتورسیکلت و وسایل نقلیه کشاورزی است، به دلیل عرض کم، نبود علائم هشداردهنده، و آسفالت فرسوده، بارها شاهد تصادفات مرگبار بوده است.

ساکنان عزیزک و بهنمیر بارها از طریق شوراهای محلی و رسانه‌های منطقه‌ای نسبت به وضعیت خطرناک این جاده هشدار داده‌اند. آقای محمدرضا قاسمی، یکی از اهالی عزیزک، در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت: «هر هفته شاهد تصادف هستیم. بعضی‌ها جانشان را از دست می‌دهند، بعضی‌ها دچار نقص عضو می‌شوند. این جاده دیگر فقط مسیر نیست، تبدیل به تهدید شده.»

بر اساس آمار غیررسمی جمع‌آوری‌شده توسط فعالان محلی، در سال گذشته بیش از ۳۰ مورد تصادف در این مسیر ثبت شده که ۷ مورد آن منجر به فوت شده‌اند. بیشتر این حوادث در ساعات ابتدایی صبح یا هنگام غروب رخ داده‌اند، زمانی که دید رانندگان کاهش می‌یابد و نبود روشنایی کافی، خطر را دوچندان می‌کند.

از سوی دیگر، نبود شانه خاکی مناسب و عدم نصب گاردریل در نقاط پرخطر، باعث شده تا رانندگان در صورت خروج از مسیر، مستقیماً با درختان یا زمین‌های کشاورزی اطراف برخورد کنند. همچنین، عبور و مرور ماشین‌آلات کشاورزی بدون رعایت اصول ایمنی، به پیچیدگی‌های ترافیکی این جاده افزوده است.

با وجود این شرایط، هنوز اقدام جدی از سوی اداره راه و شهرسازی شهرستان بابلسر برای بهسازی این مسیر صورت نگرفته است. برخی از مسئولان محلی، کمبود بودجه و اولویت‌بندی پروژه‌های عمرانی را دلیل این تأخیر عنوان کرده‌اند. اما برای مردم عزیزک و بهنمیر، هر روز تأخیر، به معنای خطر بیشتر و احتمال وقوع حادثه‌ای دیگر است.

در همین راستا، کمپینی مردمی با عنوان «جاده امن حق ماست» در فضای مجازی راه‌اندازی شده که هدف آن جلب توجه مسئولان و رسانه‌های ملی به وضعیت بحرانی این مسیر است. این کمپین با انتشار تصاویر تصادفات و مصاحبه با خانواده‌های آسیب‌دیده، تلاش دارد تا صدای مردم منطقه را به گوش تصمیم‌گیرندگان برساند.

در پایان، باید گفت که جاده عزیزک بهنمیر نه‌تنها یک مسیر ارتباطی، بلکه بخشی از زندگی روزمره مردم منطقه است. بی‌توجهی به ایمنی این جاده، به معنای نادیده گرفتن امنیت، سلامت و کرامت انسانی ساکنان آن است. امید است با ورود جدی مسئولان و تخصیص منابع لازم، این مسیر از یک تهدید دائمی به یک فرصت توسعه‌ای تبدیل شود.

انتهای خبر/