
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی “بابلسرخبر” به نقل از فارس، تحولات میدانی اخیر سوریه، از دیدارهای محرمانه آمریکاییها و صهیونیستها با سرکرده شورشیان تا عقبنشینی مرحلهای نیروهای آمریکایی، نشانههایی از بازترسیم نقشه ژئوپلیتیکی غرب آسیا دارد؛ در قلب این تحولات، پروژهای موسوم به «کریدور داوود» قرار گرفته است؛ راهبردی اسرائیلی-آمریکایی که اکنون در سایه بحرانها، به مرحله اجرا نزدیکتر شده است.با توجه به منابع آگاه میدانی و تحلیل نهادهای بینالمللی، پروژه کریدور داوود، نهتنها جنبهای اقتصادی دارد بلکه بخش مهمی از استراتژی جدید امنیتی اسرائیل در منطقه است. این کریدور از جولان اشغالی آغاز و با عبور از جنوب سوریه به استانهای نفتخیز شرقی مانند دیرالزور و حسکه میرسد.
بازی جدید اسرائیل با فتنه طائفهای؛ حمایت از دروزیها یا پوششی برای نفوذ؟
در روزهای اخیر، حملات گسترده اسرائیل به مناطقی از جنوب سوریه و حومه دمشق، با ادعای حمایت از اقلیت دروزی صورت گرفته ؛ اما واقعیت این است که چنین اقداماتی را نمیتوان صرفاً حمایت از اقلیتها دانست، بلکه این حملات بخشی از سناریویی هدفمند برای تجزیه سوریه بر مبنای خطوط طائفهای است. هدف نهایی از این تجاوزگری اسرائیل، تضعیف ساختار حاکمیتی دمشق، خنثیسازی مقاومت مردمی و هموار کردن مسیر کریدور داوود است. اسرائیل با تحریک دروزیها و دیگر اقلیتها در جنوب سوریه، میکوشد تا از درون بافت اجتماعی سوریه، نقاط گسست ایجاد کند. این تحرکات همزمان با فشارهای اقتصادی، تحریمها و بحران معیشتی در سوریه، قابلیت شعلهور کردن درگیریهای داخلی و افزایش تمایلات تجزیهطلبانه را دارد و در صورت موفقیت، نه تنها زمینه انتقال ایمن انرژی و کالا از مدیترانه به فرات فراهم میشود، بلکه اسرائیل به کنترل مستقیم منابع آبی و نفتی سوریه نیز دست خواهد یافت.
کریدور داوود؛ راهبرد تسلط بر منابع آب و نفت سوریه
این کریدور استراتژیک با هدف اتصال اراضی اشغالی فلسطین به شرق سوریه طراحی شده است و مناطق کلیدی مانند حوضه رود فرات، میادین نفتی العمر و کونیکو را در برمیگیرد. آب فرات برای اسرائیل که با بحران آبی مزمن مواجه است، حیاتی است. علاوه بر آن، نفت و گاز این مناطق میتواند نقش مهمی در تأمین انرژی ارزان و کاهش وابستگی تلآویو ایفا کند.
نقش آمریکا در زمینهسازی برای پروژه داوود
اگرچه واشنگتن اعلام کرده در حال کاهش نیروهای خود در سوریه است، اما شواهد میدانی نشان میدهد که این کاهش، بیشتر یک بازآرایی هدفمند است تا خروج واقعی. آمریکا با حفظ سه پایگاه کلیدی در شرق حلب و الحسکه، امنیت مسیر کریدور را تضمین میکند. دیدار «ابومحمد الجولانی» با مقامات آمریکایی و ارسال نامه به ترامپ، بخشی از سیاست بهکارگیری گروههای نیابتی برای اجرای این پروژه است.در این میان، تأکید واشنگتن بر تشکیل یک دولت وابسته در دمشق، نشان از آن دارد که حتی ساختار سیاسی آینده سوریه نیز باید در خدمت پروژه داوود و منافع استراتژیک اسرائیل باشد.
معامله نفت و سیاست؛ پیوندی راهبردی
تخلیه پایگاههای آمریکا در مناطقی مانند روستای سبز (العمر) و کارخانه گاز کونیکو، همزمان با مذاکرات پشتپرده برای تشکیل دولت جدید سوریه، گواهی بر معاملهای پنهان میان آمریکا، اسرائیل و گروههای شورشی است. واگذاری این مناطق به نیروهایی که با طرحهای تلآویو همسو هستند، بخشی از طرح تثبیت کریدور داوود از طریق ابزار اقتصادی است.بازطراحی ساختار امنیتی سوریهشرط آمریکا برای کاهش تحریمها علیه سوریه، برخورد با محور مقاومت و مهار جناحهای فلسطینی است. همچنین ادغام نیروهای دموکراتیک سوریه (قسد) در ارتش جدید، بخشی از این بازطراحی است تا ارتشی شکل گیرد که حافظ پروژه داوود باشد و از درون بافت امنیتی سوریه، هرگونه مقاومت مردمی را خنثی کند.
مزایای اقتصادی پروژه برای اسرائیل و آمریکا
اجرای پروژه داوود، امکان تأمین آب فرات برای اسرائیل و بهرهبرداری از ذخایر نفت و گاز شرق سوریه را فراهم میسازد. همچنین این کریدور، مسیری زمینی برای ترانزیت انرژی و کالا از مدیترانه به خلیج فارس و آسیای میانه ایجاد میکند که میتواند جایگاه اسرائیل را به عنوان یک هاب ترانزیتی در منطقه تثبیت کند.
چالشهای پیشرو
اجرای پروژه داوود با مخالفت محور مقاومت داخل سوریه مواجه است که این پروژه را تهدیدی برای استقلال سوریه میدانند و حتی ترکیه به عنوان رقیب اسرائیل در سوریه آن را برنمیتابد، در عین حال، تحرکات اسرائیل در جنوب سوریه برای تحریک فتنههای طائفهای میتواند اوضاع را به شدت پیچیدهتر کند.
در پایان باید گفت کریدور داوود اکنون به ستون فقرات راهبرد اسرائیل و آمریکا در سوریه تبدیل شده است؛ راهبردی که با تلفیق فشار نظامی، مهندسی اجتماعی، نفوذ اقتصادی و بازیهای طائفهای دنبال میشود. حملات اخیر به جنوب سوریه به بهانه حمایت از دروزیها، صرفاً پردهای از نمایشی بزرگتر است که هدف آن، تجزیه سوریه و تثبیت هژمونی اقتصادی-امنیتی اسرائیل بر منابع راهبردی منطقه است. با این حال، موفقیت این پروژه همچنان با موانع جدی و مقاومتهای منطقهای روبهرو است.
https://www.babolsarkhabar.ir/?p=13471