«آنچه دلمان را بیشتر از همه می‌سوزاند، این است که حداقل فرصت نکردیم از آیت‌الله رئیسی، دکتر امیرعبداللهیان و باقی سرنشینان آن بالگرد، خداحافظی کنیم. بعد از آن شب تلخ هم که پیدایشان کردیم، حتی نتوانستیم برای آخرین بار، آنها را در آغوش بگیریم»... زخم این حسرت بی‌پایان یاران شهید رئیسی اما یک مرهم داشت؛ اینکه حاج آقا به آرزوی همیشگی‌اش رسیده و در آتش عشق مردم سوخته بود...

دکتر بازوند: به خاطر خود مردم از مردم فحش می شنید، از مردم تهمت می شنید، ناسزا می شنید، می دید که دارد رشد اقتصادی ایجاد میکند اما دَم بر نمی آورد و به دولتمردان می گفت حرف نزنید، چرا؟ می گفت زمانی که مردم احساس کردند آن زمان صحبت کنید.