بهراستی چه خبر است؛ آیا قدیمیترین پژوهشکده شیلاتی دریای خزر، که سالها مأمن دانش، تحقیق و پاسداری از منابع آبزی این پهنه آبی بوده، اکنون با فشار برخی عوامل قرار است قربانی سودجویی شود و جای خود را به ویلاهای ساحلی بدهد؟ آیا علم و محیطزیست باید بار دیگر در برابر منافع کوتاهمدت و خصوصیسازی بیضابطه، به حاشیه رانده شوند؟
پژوهشگران دریای خزر، روزها را در انتظار میگذرانند؛ انتظار برای تصمیمی که قرار است به سرنوشت چند دهه تحقیق و تلاش علمی پاسخ دهد؛ پژوهشکدهای که سالها مرکز تحقیقات و نوآوری در شمال کشور بود، اکنون به سکوی انتظار تبدیل شده و از میزهای آزمایشگاهی تنها خاطراتی خاکخورده باقی مانده است.
دور از ذهن نیست که عرصه ۱۰/۵ هکتاری محوطه پژوهشكده اكولوژی دريای خزر که مضاف بر قرارگرفتن در اراضی ساحلی و در مسیر و مجاورت مناطق آزاد تجاری استان و جادههای مرتبط با آن با ارزش بسیار بالا واقع شده است، قطعا پای سودجویان را به میان بیاورد که حفظ حقوق بیتالمال در این مقوله، نکته بسیار حساس و ضروری است و میبایست از سوی دستگاه قضا با حساسیت و جدیت، دنبال شود.
در پی مهر و موم تنها پژوهشکده اکولوژی دریای خزر؛ این مرکز که با هدف ارتقای امنیت غذایی کشور و حفاظت از آبزیان خزر در سال ۱۳۶۶ تاسیس شد، بعد از ۳۷ سال فعالیت پژوهشی، تحقیقاتی و راهبردی امروز، در آستانه نابودی است.